Handelingsverlegen
Sinds een aantal jaren volg ik een aantal kleinschalige initiatieven, waar ‘gekke’
en ‘criminele’ kinderen worden opgevangen en geholpen om een ‘normaal’
leven te leven. Het gaat om kinderen die nergens anders terecht kunnen. In
sommige instellingen worden ze ‘draaideurkinderen’ genoemd. Geen instelling
wil ze hebben, want ze zijn te ‘moeilijk’. Lees hier verder: Column Handelingsverlegen.
Ooit zal ik verstrengeld raken in een belangenconflict met aan de ene kant – zeg maar – mijn pleegmoeders en aan de andere kant de sociale dienst.
En dat mijn pleegmoeders dan gaan roepen: “Neemt u hem, neemt u hem maar!”
Maar de sociale dienst blijft stug weigeren: “Hij is van u, wij hebben er niets meetemaken!”
En dan gaat de ene kant met lepels en borden smijten en de andere kant
gooit stapels formulieren en pennen terug.
En dat ik dan zelf moet kiezen tussen mijn pleegmoeders en de sociale dienst
en dat ik dan tegen mijn pleegmoeders en de sociale dienst ga kiezen, en voor het conflict, de ruzie.
En dat ik zo op een hardvochtige manier alsnog volwassen zal worden.