Waardevrij evalueren is het heel precies in observaties onderzoeken van een gebeurtenis. Door te kijken naar welke interacties tussen mensen hebben plaatsgevonden binnen die gebeurtenis, worden de disfunctionele interactiepatronen binnen een organisatie zichtbaar. Je ontdekt daarmee waar je de dingen met elkaar anders moet doen, wil je effectiever zijn. Je gaat daarbij niet op zoek naar schuldigen (‘blamefree’ of waardevrij), maar naar wat je onbewust onbedoeld met elkaar ‘in de muren’ hebt georganiseerd, waardoor je steeds weer ineffectief met elkaar handelt.
Monique Gaane, voormalig directeur Bedrijfsvoering van een grote politieregio: “De cultuur van evaluatie, trainen en leren zit bij de politie ingebakken. De politieorganisatie is gewend om veel te oefenen en te trainen. De praktijk wordt zo mogelijk direct in de training meegenomen. Op zich zou bovengenoemde al reden genoeg kunnen zijn om de methode in te zetten.”
Shirine: “Politiemensen zijn gewend om te oordelen. Dat is hun werk. Ik vermoedde dat het niet mee zou vallen om hen uit te nodigen werkelijk ‘blamefree’ (waardevrij), dus zonder schuldigen te zoeken, naar situaties te kijken.”
Lees hier verder over de introductie van waardevrij evalueren bij de politie: Interview Politieregio
Het huis was veelzijdig
Het had bijvoorbeeld een voorkant
En een achterkant
En maar liefst twee zijkanten
Ja, veel zijkanten had het huis
Het had geen dak
Het huis had een deksel
Het huis had geen deuren
Het deksel was een deur
Het huis had geen ramen
Het had wel gordijnen
En kozijnen
Het was ook een goed geïsoleerd huis
Het was ook goed geïsoleerd
Er lag stof in het huis
En een vergeten bouwvakker